میشه برام قصه بگی؟یک قصه مسخره!

ساعت خوابش گذشته بود. مثل همیشه برای بستن چشمهای کوچولوش چونه میزد. برای اینکه وقت بیشتری بخره خودشو شیرین میکرد، حرفهای هرشب منو تکرار میکرد
‘ مسواک که نزدم !’ مامان ببین مسواک زدم ؟
گفتم بله ،دهانت بوی خوب میده ،آفرین.
‘ بیا یه کم بازی کنیم .فقط یه کم!

با لحن جدی گفتم. : خیلی خوب. دیگه بازی بسه . ساکت باش تا برات قصه بگم.
-باشه. پس قصه مسخره بگو! قصه قورباغه صورتی و قورباغه آبی . پشتم رو هم بخارون

خیلی خسته بودم. همینطور که آروم دستم رو روی پشتش گذاشتم گفتم ، نه میخوام یه قصه قشنگ و جدید برات بگم.

-نه! قصه مسخره بگو!

نمیشه ! امشب نمیشه.-

مسخره !. لطفا !!!-

نه! وسط حرفم هم نپر! چشماتو ببند وفقط گوش بده.-
و شروع کردم

: یکی بود، یکی نبود-
سالها پیش، توی یک جنگل سرسبز، مرد هیزم شکنی با همسرش زندگی میکرد. مرد هیزم شکن هر روز برای پیدا کردن چوب …

حرفم رو قطع کرد: ‘ هیزم یعنی چی ؟
هیزم یعنی چوب های خشک که برای گرم کردن خونه ها میسوزونیم –

ولی از کجا می آریم-
از درختهای قطع شده یا خشک شده-
قطع یعنی چی ؟
یعنی بریدن

ولی مامان، کی درختها رو قطع کرده، برای چی قطع کرده، با چی قطع کرده، چه جوری قطع کرده –

-درخت رو با تبر قطع میکنند و یا در اثر رعد و برق یا خشکی فصل سرما و یا هزار دلیل دیگه خشک میشن. البته اون قدیمها با تبر دستی قطع میکردند، ولی الان با دستگاه ها و ماشین آلات سنگین این کار رو میکنند.

خوب، بذار #قصه رو ادامه بدم. …
خلاصه، زن مرد هیزم شکن برای تهیه غذا، سزیجات تازه ای رو که کاشته بود میچید

دوباره حرفم رو قطع کرد: ولی مامان، چرا هیزم رو میشکنه، بعد کجا میذاره؟ سنگینه؟
جواب دادم: بله مامان جان، سنگینه. چوب درختهای بزرگ رو باید به اندازه های نسبتا کوچک برید وبعد جایی خشک انبار کرد. مرد هیزم شکن که ماشین نداشت. باید هیزمها رو سوار گاری میکرد و میبرد به مردم شهر میفروخت تا توی فصل سرما بسوزونند و اون هم با پول فروش هیزمها وسایلی که لازم داشت رو بخره و زندگی کنه.

خوب، کجا بودیم؟ آهان! مرد هیزم شکن و زنش اصطبل کوچیکی هم داشتند که توش چندتا مرغ، یه گاو، دو تا گوسفند،…

باز حرفمو قطع کرد: آدمها که هیزم میخرند چرا میسوزنش؟ اگر بسوزن آتیش میگیرن ،خونه شون آتیش میگیره.

خنده ام گرفت، ولی داشتم حوصله ام رو هم از دست میدادم. گفتم: نه عزیزم،هیزم رو توی شومینه میگذارند. مثل شومینه ما ، ولی بعضی از شومینه ها با چوب روشن و گرم میشن ،بعضی ها مثل شومینه ما گازسوز هستند. بعضی هاشون هم برقی هستند. ولی به هر حال خونه آتیش نمیگیره.باید هیزم رو بسوزونیم تا گرم بشیم ، وگرنه خونه سرد میشه ، ممکنه یخ بزنه.

سکوت کرد.. دستم رو همچنان پشتش کشیدم و ادامه دادم: :

خلاصه، اون شب یه شام عالی داشتند.سوپ سبزیجات .ماست تازه ، تخم مرغ، ..

دوباره به صدا دراومد:. ته چین هم داشتند؟..
زدم زیر خنده! نه قربونت برم. ته چین نداشتند، ولی همسر هیزم شکن یک خبر خیلی خوب برای شوهرش داشت. قرار بود مهمون عزیزی بیاد پیششون.
هیزم شکن دلیل شادی زنش رو پرسید .

بلند شد و توی تختش نشست. چشمهای عسلی کوچولوش رو بهم دوخت:
هیزمها تموم بشن چی میشن؟ هیزم شکن کدوم جنگلها رو درختهاشو سوخته بوده
مکثی کرد: ما هیزم از کجا میگیریم؟

نگاهش کردم.
صورت کوچک بیگناهش. نگاه خردسال و پرسشگرش. چشمهایی که خواب ازشون پریده بود.
: هیزم و هیزم شکن داستان ساده من جنجالی مهیب در اندیشه کودک نازنینم به وجود آورده بود.

به فکر فرو رفتم. دنیای قشنگ و شیرین کودکی او، دنیایی که چندان برایم دور نبود، به تصور هولناک سوزاندن شاخه خشک یک درخت به آتش کشیده شده بود. دنیای زیبا و معصومانه ای که در آن شکستن نوک مداد فاجعه دردناکی است و تراشیدن آن نه تنها مشکل را حل نمیکند، بلکه قد مداد را کوتاهتر میکند و این یعنی پایان یک رویای شیرین، آغاز درک این حقیقت که هیچ چیز ماندنی و ابدی نیست. و حالا ، من به او میگفتم درختها را میبریم و هیزم میکنیم!
چقدر درست میگفت! چه ساده درختها را میسوزانیم تا خودمان را گرم کنیم!

وحشتی وجودم را فراگرفت: وای بر روزی که دل لطیف و مهربانش بفهمد آدمها چه بیشتر از درخت و جنگل را میسوزانند. آدمها یکدیگر را هم میسوزانند، حتی اگر گرمشان نکند.

صدای کودکانه اش مرا به خود آورد:. چرا جوابمو نمیدی؟

نفسی کشیدم،بغلش کردم و لپهای خوشگلشو بوسیدم. گفتم:. بیا مامان جون، چشماتو ببند تا برات یه قصه مسخره بگم:
دو تا قورباغه بودند…..

#زهره_انصاری
تابستان ۱۳۹۸

https://t.me/zohreh_ansari_ghesseh